Καταπόνηση των Ποδιών Τρέχοντας σε Κατηφόρα

Προπόνηση: Καταπόνηση των Ποδιών Τρέχοντας σε Κατήφορους

"Το τρέξιμο σε κατηφόρα επιφέρει μεγαλύτερη καταπόνηση αρθρώσεων, μυών ή τενόντων. Τα σημεία που είναι πιο επιρρεπή σε τραυματισμούς είναι τα σημεία «Ιστικής μετάπτωσης», δηλαδή το σημείο που οι τένοντες μεταπίπτουν σε οστό, π.χ. κάτω πόλος επιγονατίδας, κνημιαίο κύρτωμα. Στις περιοχές αυτές δημιουργούνται μικρορρήξεις και φλεγμονές. Επίσης, καταπονείται η επιγονατίδα, που σε χρόνιες επιβαρύνσεις μπορεί να προκαλέσει χονδροπάθεια. Η αδυναμία των μυών να συγκρατήσουν την ορμή του σώματος στην κατηφόρα μπορεί να επιφέρει βλάβες στους συνδέσμους και τις αρθρικές επιφάνειες...
Έρευνες έχουν δείξει ότι η μυϊκή καταπόνηση στο τρέξιμο σε κατηφόρα επιφέρει ιστολογικές αλλοιώσεις στο μυϊκό ιστό, ανάλογες με αυτές του τραυματισμού από άμεση πλήξη (crash syndrome) με υψηλές τιμές ενζύμων που απελευθερώνονται από τη λύση των μυϊκών ινών, όπως η CPK (κρεατίνη-φωσφοκινάση) ως και πρωτεϊνών της φλεγμονής. Απαιτείται λοιπόν ειδική προπονητική υποδομή και εμπειρία.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Α. Πρόληψη:
-Προοδευτική επιβάρυνση.
-Μυϊκή ενίσχυση, κυρίως πλειομετρικού τύπου: (άλματα εις βάθος με ακόλουθη
εκτίναξη ή υπερπήδηση εμποδίου, βάρη)
-Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και ισορροπίας (τρέξιμο σε άμμο, πιάτο ισορροπίας, τραμπολίνο, δρομικές ασκήσεις)
-Interval (διαλλειμματική) προπόνηση σε κατηφόρα.
-Προληπτική χρήση πάγου (8-12 λεπτά)
-Διατάσεις.
Β. Αποκατάσταση:
-Παγοθεραπεία-Διατάσεις
-Φυσιοθεραπευτική αγωγή
-Ενίοτε αντιφλεγμονώδη αγωγή (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη)